Rada Państw Morza Bałtyckiego

Organizacja powstała podczas konferencji ministrów spraw zagranicznych państw położonych nad Morzem Bałtyckim w dniach 5 – 6 marca 1992 roku w Kopenhadze. Została wówczas utworzona Rada Państw Morza Bałtyckiego w skład, której weszły następujące kraje: Norwegia, Szwecja, Finlandia, Dania, Litwa, Łotwa, Estonia, Rosja, Polska i Niemcy, a w 1995 roku dołączyła Islandia. Spośród wymienionych państw w największym stopniu do powstania tej organizacji przyczyniły się Polska i Szwecja. To właśnie z ich inicjatywy podjętej podczas konferencji w Ronneby w Szwecji 2-3 września 1990 roku została podpisana Deklaracja Morza Bałtyckiego, która była podstawą powstania Rady.

 

Najważniejszym organem RMB jest Bałtycka Rada Ministrów, powstała w 1994 roku w Tallinie. Jej zadaniem jest koordynacja prac rządów członków Rady. Raz do roku odbywa się spotkanie przywódców państw członkowskich. Głównym celem RPMB jest utworzenie Bałtyckiej Strefy Wolnego Handlu. Rada zmierza do uproszczenia procedur tranzytowych na granicach państw członkowskich. Rada nie ogranicza się jedynie do działań gospodarczych – zajmuje się też problemami związanym z ochroną środowiska w rejonie Bałtyku. Obecnie Unia Europejska przejęła podejmowanie decyzji w większości dziedzin, którymi RPMB się zajmowała, co spowodowało zmniejszenie znaczenia tej organizacji.

 

Istnieje również Rada Bałtycka, z którą RPMB nie wolno mylić, bo jest to polityczny związek państw Litwy, Łotwy i Estonii.

Regionalne inicjatywy integracji i międzynarodowej współpracy