Z legend dawnego Egiptu - Gatunek literacki

Cechy noweli na przykładzie utworu Z legend dawnego Egiptu:

• niewielkich rozmiarów utwór epicki – 6 stron;
• zwięzłość kompozycyjna – jeden zwarty tekst prozatorski bez podziału na rozdziały;
• jednowątkowa fabuła – dzieje Horusa, następcy tronu;
• fabuła zmierza ku wyraźnie zarysowanemu punktowi kulminacyjnemu – wyzdrowienie Ramzesa;
• brak lub ograniczona liczba opisów: 2 krótkie opisy – Nilu nocą i chorego Ramzesa;
• uproszczona charakterystyka postaci, najczęściej bezpośrednia:

stuletni Ramzes, potężny władca Egiptu.

• dzieje bohatera mają najczęściej wymiar tragiczny – Horus umiera;
• szybkość następowania po sobie zdarzeń, bez rozciągłości epickiej – ciężko chory Ramzes, Horus przygotowujący się do objęcia władzy, ukąszenie, wyzdrowienie faraona, śmierć Horusa;
•  stopniowanie napięcia – po, rozpoczynającej nowelę, scenie stonowanej rozmowy faraona z medykiem pojawia się Horus, który wychodzi na pałacowy taras, gdzie

właśnie księżyc złocił spiżowe wody Nilu.

• stopniuje się napięcie fabularne aż do dynamicznej sceny finałowej, w której

wśród grobowej ciszy usłyszano stuk sandałów. Do sali wbiegł zastępca arcykapłana.

• zastosowanie techniki kontrastu, np. w kreacji bohaterów – Ramzes „surowy nawet dla siebie” i Horus „zapłakał nad śmiercią dziada”;
• zaskakujący zwrot akcji – informacja, że opuchliznę nogi wywołało jednak ugryzienie pająka a nie pszczoły; chory stary Ramzes odzyskuje siły a młody i wydawało się zdrowy i silny Horus umiera.